Tuinmuurberging met sedum vegetatie dak

Het gaat om een dak van een berging achter in de tuin. Het dak is een goed voorbeeld van hoe je van een saai, zwart mastiek dak een stukje natuur kunt maken. Tijdens de bouw was vanaf het begin rekening gehouden met de aanleg van een sedum vegetatie dak. In de loop van de jaren zijn door het groeien van de bomen aan de achterzijde van de tuin problemen ontstaan met de sedum beplanting. Daardoor valt er veel meer schaduw op het dak en moesten we op zoek naar planten die beter tegen schaduw konden. Op het schaduwrijke gedeelte groeien nu de bodembedekkers klimop, waldsteinia, schijnaardbeien en de hogere sedum herbstfreude. Op het schuine gedeelte van het dak dat meer zon krijgt, staat een verscheidenheid van lagere sedums die een groot deel van het seizoen in verschillende kleuren bloeien. De daktuin buffert het regenwater goed en als het dak toch verzadigd is, dan wordt het overtollige water afgevoerd naar een zinkput van kiezelstenen. Daar wordt het water weer door de bodem opgenomen. Ons vegetatiedak is niet alleen een verlengstuk van onze tuin, het heeft ook nog een paar andere eigenschappen. In het tuinhuis is het altijd koel, zelfs tijdens de huidige hittegolf. Het water van het dak verdampt langzaam en koelt daardoor het tuinhuis. In de winter isoleert het zo goed dat het er nooit vriest. Wij kunnen hier altijd onze potplanten laten overwinteren. Van vegetatiedaken is verder bekend dat ze de fijnstof uit de lucht binden. Door de begroeiing op het dak zijn er altijd insecten te vinden op de bloemen van de sedums. Ook de vogels in de tuin voelen zich er prettig. Dat wij er zelf ook elke dag van genieten is nu ook wel duidelijk. En door het openbare wandelpad naast ons tuinhuis, kunnen ook anderen genieten van ons dak.